برانکو - کیروش؛ ابدیترین دعوای تاریخ فوتبال
روزنامه هفت صبح، نادر نامدار | روزی که آن چند قاب دونفره دوستانه معروف از کارلوس کیروش و برانکو ایوانکوویچ در کنار هم منتشر شد، هیچکس فکرش را نمیکرد که این قابها اولین و آخرین تصاویر دونفره آنها باشد. برانکو و کیروش مدتی بعد، روبهروی هم ایستادند و تا زمانی که در ایران بودند، همیشه به هم تاختند و حتی همین حالا هم که هر کدام در گوشهای از دنیا مشغول به کارند، اگر فرصتش پیش بیاید از طعنه زدن و زخم زدن به هم دریغ نمیکنند.
نوشتن از آنچه بین این دو نفر گذشت فایدهای ندارد و تلاش برای یافتن مقصر اصلی این اختلاف هم به نبش قبر میماند. اختلاف این دو نفر اما یک اختلاف ساده بین دو تا آدم نیست. هر کدام از آنها، همین حالا که سالهاست در ایران حضور ندارند، میلیونها طرفدار سینه چاک دارند که عملکرد آنها را در مصر و عمان دنبال میکنند و از نتایجشان شاد و غمگین میشوند.
در ایران طرفداران برانکو که عمدتا پرسپولیسی هستند، از پیروزی عمان بر ژاپن ذوقزده میشوند و او را معمار فوتبال نوین عمان میدانند، طرفداران کیروش هم از حضور مصر در فینال جام ملتهای آسیا اشک شوق میریزند. مخالفان برانکو باختهای اخیر عمان را پیراهن عثمان میکنند و مخالفان کیروش، او را یک مربی ناکام میدانند که هیچ تورنمنتی را فتح نکرده است! هواخواهان کیروش، برانکو را دلال کروات مینامند و دلدادگان برانکو، به سرمربی پرتغالی، لقب دلال موزامبیکی میدهند!
خیلی از پرسپولیسیها معتقدند پرسپولیس هنوز هم همان تیمی است که برانکو در طول ۵ سال در ایران ساخت و کالدرون و یحیی گلمحمدی دارند از کاشتههای او برداشت میکنند، دوستداران کیروش هم مدعیاند تیم ملی ایران تا سالهای سال، نان عملکرد او را خواهد خورد. عادل فردوسیپور به خاطر علاقه به کیروش، از محمد مایلیکهن لقب کیروشیپور را میگیرد و جواد خیابانی، که آن نمایش تهوعآور را جلوی دوربین اجرا کرد و از مثلا توهین کیروش به مردم ایران ناراحت شد و اشک ریخت، آرزو میکند ایران و مصر در جام جهانی به هم بخورند تا به همه ثابت کند تمام ادعاهای کیروش درباره عشق و علاقه به ایران دروغ بوده!
پیدا کردن مقصر این اختلافات اصلا کار سادهای نیست. یکی مثل افشین پیروانی، وقتی اولین جرقه اختلاف بین کیروش و برانکو زده شد، چون خودش سرپرست تیم ملی بود، حق را به مرد پرتغالی داد اما بعدها وقتی از تیم ملی کنار گذاشته شد، تبدیل شد به یکی از بزرگترین منتقدان او. آندو تیموریان تا وقتی به تیم ملی دعوت میشد و بازی میکرد، معتقد بود کیروش به فوتبال ایران شخصیت داده اما همین یکی دو ماه پیش در نقش منتقد او ظاهر شد و در یک برنامه اینترنتی به او تاخت.
مجتبی جباری که چند سال پیش مدعی بود استقلال باید یک مربی مثل کیروش داشته باشد و خودش هم آرزو داشت زیر نظر او کار کند، در همین برنامه اینترنتی گفت: «هر کس میگوید کیروش به تیم ملی شخصیت داد از فوتبال چیزی نمیفهمد!» برانکو هم در پرسپولیس کم مخالف نداشت. بازیکنان زیادی بودند که به این تیم آمدند و برانکو به آنها فرصت نداد و همانها تبدیل شدند به منتقد و مخالف سرمربی کروات! و خب با این اوصاف و تا وقتی منفعتطلبی هست، نمیشود حقیقت را پیدا کرد.
شاید به زودی جنگ اوکراین و روسیه تمام شود. شاید به زودی برجام امضا شود و حتی تغییراتی در رابطه ایران و آمریکا رخ بدهد، شاید روزی رابطه فرهاد مجیدی و امیر قلعهنویی خوب شود، شاید یک روز علی دایی و علی کریمی با هم دوست صمیمی شوند، حتی ممکن است روزی خود کیروش و برانکو با هم آشتی کنند اما دعوای طرفداران آنها در ایران تا ابد ادامه خواهد داشت.