بازندگان المپیک در ویژه برنامههای جامجم
روزنامه هفت صبحه احمد رنجبر | المپیک ۲۰۲۰ دومین آزمون مهم تلویزیون بعد از مسابقات یورو بود. مدیران و برنامه سازان میدانستند خیلیها پای شبکه سه و ورزش مینشینند تا رقابت نمایندگان کشورمان و البته دیگر کشورها را تماشا کنند. ویژهبرنامه المپیک شبکه سه به همراه برنامه دهکده المپیک شبکه ورزش، غالب مسابقات را به شکل زنده پخش کردند و به تناوب میزبان ورزشکاران کشورمان بودند. در گزارش امروز عملکرد این دو برنامه، مجریان آن و حاشیه و جنجالها را مرور کردهایم.
مورد اول|ساختار برنامهها
ایراد اصلی و مهم ویژه برنامههای المپیک سیما به ساختار ضعیف آنها برمیگردد. در این برنامهها بدیهیترین اصل برنامهسازی رعایت نمیشود و به عنوان نمونه خبری از آیتمهای خاص و جذاب نیست. چندی پیش از ایرادهای برنامه یورو نوشتیم اما در آن برنامه دست کم شاهد آیتمهای متعدد و گاه متنوع بودیم. تنها کاری که سازندگان برنامه المپیک میکردند، صحبت مجریان و پاس دادن به مسابقات و ارتباط زنده با استودیو توکیو بودند.
سهم آیتمها پایین بود و در میان آنها آیتم ویژه به ندرت پیدا میشد. وانگهی، سالهاست ویژه برنامههای ورزشی روی آنتن میرود ولی هنوز، برنامه سازان فکری اساسی برای پیروزیهای احتمالی نمایندگان کشورمان ندارند. برنامه سازان سراغ سادهترین کار میروند و بعد از هر پیروزی، لحظاتی از مسابقه به همراه یک ترانه با رگههای میهن دوستی را پخش میکنند. نمیشود از قبل آیتم منحصر بهفرد آماده کرد؟
مورد دوم | مجریان
پیشتر به تفصیل درباره پیمان یوسفی و بهزاد کاویانی، مجریان ویژه برنامه شبکه سه نوشتیم. کاویانی سالهاست طراوت پیش را ندارد و ضعف او موقع اجرا توی ذوق میزند. او برای بازگشت به روزهای خوب باید در لحن و فیزیک خود بازنگری کند. این مجری، فاقد ویژگیهای کافی برای ایجاد حس همدلی با مخاطب است و میتوان از حجم کامنتهای منفی پی به این ایراد برد. کار کاویانی بعد از حاشیههایی که بهخاطر مسابقه کیمیا علیزاده پیش آمد، بیشتر شد.
او بهجای «عبور رندانه» از حواشی، با شعر خوانی و نیز متلک پرانی وسط گریه احساسی کیومرث کُرده، عرصه را بر خود تنگتر کرد. برخلاف کاویانی، پیمان یوسفی میخواهد یک مجری «خودمانی» جلوه کند. برای همین وقتی صحنههای افتتاحیه سانسور میشود از ناظر پخش میخواهد سخت گیری را کنار بگذارد. درخواست او یادآور صحبتهای عادل فردوسیپور در اختتامیه فینال جام جهانی بود که از مدیران میخواست صحنه محبت رئیسجمهور زن کرواسی از بازیکنان تیم ملی کشورش را نشان دهند.
بعدها این درخواست برای فردوسی پور گران تمام شد و حالا یوسفی از این حربه، برای محبوبیت خود بهره میبرد. ایراد یوسفی در المپیک ۲۰۲۰ وقتی بیشتر به چشم میآید که بهجای یک اجرای ساده، بیش از حد متوسل به «بامزه بازی» میشود. آفت وایرال، بزرگترین لطمه را به اجرای یوسفی زده است. گاف عجیب محمدرضا یکتامرام مجری شبکه ورزش را فراموش نکنیم که مدعی شد تیم فوتبال ایران در المپیک موفق به کسب عنوان قهرمانی شده است.
مورد سوم|گزارشگرها
برخلاف مجریان، در بین گزارشگرها تعادل برقرار بود. سرآمد آنها هادی عامل است که با گزارشهای مهیج و احساسی خود از کشتی تبدیل به چهرهای محبوب شده است. «شیر مادر و نان پدر حلالت» که از زبان عامل خطاب به کشتی گیران بیرون آمد، حالا لقلقه زبانها شده. کیومرث کُرده بعد از باخت عجیب تیم ملی والیبال برابر ژاپن، اشک ریخت و با بغض از مربیان انتقاد کرد.
این اتفاق هم در ذهنها حک شده و مخاطب پی به صداقت گفتار و رفتار گزارشگر میبرد. بیژن خراسانی همچنان عملکردی معقول دارد اما در این دوره از المپیک، به دلیل ادبیات خاصی که برای کیمیا علیزاده به کار برد، آماج برخی رسانهها و کاربران فضای مجازی شد. دود این اتفاق به چشم کاویانی هم رفت. مهدی توتونچی (مجری دهکده المپیک) هم به خاطر انتقادهایی مشابه، مورد هجمه قرار گرفت. نمیشد حاشیهها را طوری دیگر مدیریت کرد؟
باز هم شاهد جنجال گزارشگران بودیم. در شبکه ورزش، گزارشگر به شکل عجیبی خشونت استرالیاییها را ناشی از ژن دریافتی از کانگوروها دانست و تا چند روز واکنشها به او ادامه داشت. دیگر گزارشگر شبکه ورزش موقع بازی ثریا آقایی در بدمینتون از سختی پوشش ورزشکاران زن گفت و صدایش قطع شد.
مورد چهارم|ارتباطهای زنده
جواد خیابانی به همراه شهاب قاسمی به ژاپن رفتند و از آن جا با نمایندگان کشورمان گفت و گو میکردند. آن چه خیابانی گفت را در گزارشهای قبلی نوشتیم؛ از جملههای ناب تا مصاحبههای احساسی و فاقد پشتوانه فنی با نمایندگان کشورمان. از آن سو ، اگر دکور برنامه را ناشی از شرایط کشور میزبان بدانیم، نمیتوان از میز لق آن گذشت که بارها پای مجریان به آن خورد و نزدیک بود بر زمین بیافتد. اوج ضعف جایی به چشم آمد که امکان گفت و گو با سرمربی تیم والیبال کشورمان برقرار نشد.