انتقاد رسانه‌ها و مخاطبان به سریال‌های تلویزیون
روزنامه هفت صبح، گروه تلویزیون| 9 ماه و 14 روز از سال 1401 می‌گذرد و همچنان مشکل اصلی تلویزیون، نداشتن سریال با کیفیت به اندازه کافی است. حتی سریال‌های جدید که روی آنتن شبکه‌های مختلف رفته‌اند، نتوانسته‌اند رضایت مخاطبان را به‌دست بیاورند. اتفاق بد دیگر جایی است که امسال شبکه یک و دو بارها سراغ سریال‌های تکراری رفتند. این اتفاق منجر به انتقاد رسانه‌های همسو با صداوسیما و همچنین مخاطبان شده است.
مورد اول| شرایط کلی
در هفت‌صبح به کرات درباره سریال‌های تلویزیونی نوشته‌ایم. چندی پیش نیز داشته‌های سیما را مرور کردیم و مشخص شد امسال سهم سریال‌های قابل دفاع، معدود است. حالا خبرگزاری فارس این اتفاق را یک ضعف برای تلویزیون دانسته و نوشته است:«با نگاهی به سریال‌ها می‌بینیم مشکل اصلی ایده، مضمون و ساخت و پرداخت اثر است.
آنچه باعث انتقاد به سریال‌ها می‌شود، فقط کمبود بودجه رسانه ملی نیست، بلکه ضعیف و دم‌دستی بودن بازی‌ها، متن شلخته و فاقد قصه بودن این سریال‌ها است. در حوزه سریال‌سازی آنچه در دنیا مهم است، قصه است. البته قصه‌ای که درست روایت شود و از ساختار هنری مناسبی برخوردار باشد.» نظرات کاربران این رسانه همسو با صداوسیما هم قابل تامل است. غالب آنها چنین شرایطی را برنمی‌تابند و معتقدند تلویزیون در سریال‌سازی باید تغییر رویه دهد.
مورد دوم| شبکه یک
«آزادی مشروط» و «گیل‌دخت» سریال‌های شبکه یک هستند. اولی نگاهی طنز به روزهای نخست شیوع کرونا در کشور دارد و تاکنون 39 قسمت از آن روی آنتن رفته است. دومی یک عاشقانه در دوران قاجار است که هر پنجشنبه و جمعه پخش می‌شود. «آزادی مشروط» به خاطر شوخی‌های دم‌دستی، قصه ضعیف، بازی نه‌چندان خوب بازیگران و… مورد انتقاد بوده.
حتی برخی بازیگران سریال هم از کیفیت آن رضایت ندارند. هفته پیش درباره آمار پایین «آزادی مشروط» و دلایل ناکامی آن گزارشی مفصل منتشر کردیم. دیگر سریال شبکه یک یعنی «گیل‌دخت» شروع خوبی داشت اما قصه‌اش یکنواخت پیش می‌رود تا جایی که خبرگزاری فارس درباره‌اش نوشته است:
«مخاطبی که از سریال «پس از باران» خاطره دارد، از نظرش «گیل‌دخت» سریالی کشدار است که آب بسته شده و نتوانسته گره‌های داستانی خود را با ریتمی مناسب روایت کند. به‌ویژه آنکه پخش دو شب در هفته آن برای مخاطبی که در این سال‌ها عادت کرده سریال‌ها را هر شب دنبال کند، به دیده شدن سریال لطمه زیادی وارد کرده است.» در میان نظر مخاطبان به تلخی سریال «گیل‌دخت» هم به عنوان یک نقطه ضعف اشاره شده است.
مورد سوم| شبکه دو
ضعیف‌ترین عملکرد را شبکه دو داشته تا جایی که در سال جدید بارها سریال تکراری در کنداکتور قرار داده. این شبکه هفته پیش برای چندمین بار سراغ «رقص پرواز» رفت و از ابتدای هفته سریال «بچه زرنگ» را روانه آنتن کرد. این سریال به شیوه مستند درام (داکیودرام) ساخته شده و درباره شهدای مدافع حرم مشهدی است. پیش‌تر محمد‌حسین مهدویان با این سبک سریال «آخرین روزهای زمستان» را ساخت و «بچه زرنگ» از نظر ساختار چند گام عقب‌تر از این اثر می‌ایستد. تا عصر روز گذشته مجموع بازدید «بچه زرنگ» در تلوبیون فقط 12511 بازدید بوده است.
مورد چهارم| شبکه سه
کمی بعد از آغاز پخش سریال امنیتی «تمام رخ»، شبکه سه اقدام به پخش سریال کمدی «چشم‌بندی» کرد. روز یکشنبه درباره دومی نوشتیم و گفتیم که از کلیشه‌های تکراری برای ایجاد موقعیت کمدی بهره می‌برد. آثاری چون «چشم‌بندی» عقب‌گرد تلویزیون در کمدی‌سازی است و بااین دست سریال‌ها نمی‌توان به جلب نظر مخاطب امید داشت.
خبرگزاری فارس درباره دیگر سریال شبکه سه نوشته است:« سریال «تمام رخ» در قیاس با سریال‌هایی چون «خانه امن» و «سرجوخه» تا اینجای کار به دلیل ریتم کند و داستان تکراری و خسته‌کننده چندان موفق نبوده است. فقدان خلاقیت و نگاه نو در عموم این آثار موج می‌زند و مخاطب برخی آنها را حتی برای دقایقی نمی‌تواند تحمل کند.»
در این خبرگزاری به سریال‌های جدید اشاره شده که امید می‌رفت خون تازه‌ای به این شبکه تزریق کند که فعلا نشانه‌ای از رقم خوردن این اتفاق دیده نمی‌شود. «تمام رخ» تازه‌ترین محصول امنیتی تلویزیون است و شاید با ایجاد گره‌های جدید در داستان، شرایطی بهتر نزد مخاطبان شبکه یک به‌دست بیاورد. عجالتا کمیت تلویزیون در سریال‌سازی همچنان لنگ می‌زند و نمی‌تواند از این ابزار مهم برای جلب مخاطب حداکثری بهره‌ای درست ببرد.
