انتظارات ما از مومنی و صادقی و نوری
روزنامه هفت صبح | یک: محمد مومنی بازیکن خوبی بود. ازآن بازیکن‌هایی که مخصوص لیگ داخلی بود. متخصص بازی در زمین‌های ناهموار. و دوره‌ای هم درخط حمله استقلال ظاهر شد. فکر کنم یک فصل و هیچ وقت هم بازیکن محبوبی نشد. اما دری به تخته خورده و او راهی هیات مدیره استقلال شده است و حالا یکی از سه چهره محبوب کانال‌های طرفداری استقلال در زدن حرف‌های جنجالی و طرفدار پسند است.
در کنار محمد نوری و امیرحسین صادقی. این که در لباس یک پیشکسوت استقلال حرف‌هایی بزنی باب طبع دو آتشه‌ها. مشکل اینجاست که مومنی عضوهیات مدیره هم هست اما این نکته هم باعث نشده تا مومنی سنجیده‌تر حرف بزند. او در مورد رفتن سعید صادقی به اردوی سرخ‌ها، پرسپولیس و در ذیل آن فدراسیون را متهم کرد که با وعده جای تضمین شده در تیم ملی به پرسپولیس پیوسته است.
پرسپولیسی‌ها می‌گویند مسئله کاملا برعکس است و به او گفته شده که اگر در تیم ملی بازی کند پاداش‌هایی به دستمزدش اضافه خواهد شد. به هرحال درباره کسی حرف می‌زنیم که فصل قبل بهترین بازیکن لیگ بوده و حضورش در تیم‌ملی نمی‌تواند اتفاق خارق‌العاده‌ای باشد (هرچند که با توجه به وفور لژیونرها در این پست بعید است).
به هرحال مومنی باید در سخنانش کمی شان جایگاه خود را هم در نظر بگیرد. بگذارید اینجا دو نکته دیگر را هم مطرح کنم. در مورد محمد نوری انتظارخاصی در میان نیست اما امیرحسین صادقی یکی از بهترین دفاع وسط‌های دو سه دهه گذشته فوتبال ماست. مدافع استاندارد و قدرتمند. بی‌خود نیست که در میان شگفتی همگان رفت زوج سیدجلال حسینی شد در جام جهانی ۲۰۱۴ و آنجا هم آمار بسیار خوبی برجای گذاشت. چنین بازیکنی چرا باید خودش را درگیر سطحی‌ترین کری‌خوانی‌های فضای مجازی کند؟
نکته دوم اینجاست که حالا گیریم حرف‌های محمد مومنی اشتباه اما چرا فدراسیون کل کادر تیم ملی را با پرسپولیسی‌ها بسته است؟ چرا کریم باقری و حمید استیلی و وحید هاشمیان و مهدی مهدوی کیا باید مسئولیت‌های سنگینی در سازمان‌های تیم‌های ملی داشته باشند؟البته یک ماه است که صمد مرفاوی هم به این جمع اضافه شده و سرمربی تیم ملی جوانان ایران شده است اما با این حال تراکم پرسپولیسی‌های بالای سر تیم ملی زیاد است و این فشار بی‌جهتی را به لحاظ روانی به طرفداران این تیم وارد می‌کند. الان طوری شده که در صورت ناکامی احتمالی اسکوچیچ، انگار پرسپولیسی‌ها باید جوابگو باشند!
دو: والیبال ایران در فقدان جوان‌هایش چند بازی فاجعه را مقابل هلند و ژاپن و بلغارستان پشت سر گذاشت اما در سه بازی آخرش مقابل آمریکا و برزیل و کانادا نشانه‌های امیدوار کننده‌ای را به نمایش گذاشته و امیدواریم با بازگشت ستاره‌های مصدوم، شاهد یک تیم به دردبخور و بین‌المللی باشیم در حد یکی از ده تیم برتر جهان.
