اقدام عجیب تلویزیون در انتخاب مجریهای برگزیده
روزنامه هفت صبح، گروه تلویزیون | عجیبترین خبری که دیروز شنیدیم این بود: اعلام شاخصهای ارزیابی عملکرد مجریان توسط یکی از مدیران ارشد صداوسیما. ایرادهای اساسی این ماجرا چیست؟
در میان خبرهای رنگارنگ دیروز، از سرقت سردیس قیصر امینپور تا خط و نشان مهدی تاج برای خبرنگارها، یک خبر عجیب تلویزیونی هم دیده میشد: رتبهبندی مجریان و دادن امتیاز به آنها. رضا پورحسین مشاور عالی معاون سیمای رسانه ملی نامهای به مدیران شبکهها نوشته و توضیح داده یک مجری خوب باید چه ویژگیهایی داشته باشد. بعد هم ۱۶ نفر از شبکههای مختلف را به عنوان «مجری خوبها» معرفی کرده است.
*** مورد اول| به یاد دوران مهد کودک
گزارش را خبرگزاری مهر منتشر کرده است با این تیتر:«شاخصهای ارزیابی اجرا در سیما چیست؟ فهرستی از مجریان شایسته تشویق». پیش از هر تحلیلی، برداشت اولیه از دو کلمه «شاخص اجرا» و «شایسته تشویق» یک چیز است:ما در تلویزیون با فضایی مثل مهد کودک و دبستان مواجهیم یعنی جایی که برای تشویق بچهها به انجام کارهای خوب به آنها کارت صدآفرین میدهند.
بعد هم که جمع امتیاز آنها بالا رفت، شایسته تشویق میشوند. حالا تصور از فعالیت مجریان هم چنین فضایی است که در آنجا کارت تشویق کارکردی سحرآمیز دارد. مثلا احسان علیخانی وقتی یک «هزار آفرین» میگیرد به علی ضیا پز میدهد و بالعکس!
*** مورد دوم| معیارها چیست؟
به اصل خبر رجوع کنیم که میگوید: در نامه پورحسین که با قید فوریت و به تاریخ ۱۶ مرداد ۹۸ خطاب به مدیران شبکهها ارسال شده، آمده است: «ضمن سلام و احترام، براساس ارزیابی مرکز نظارت و ارزیابی سازمان در بازه زمانی بهار ۹۸، مجریان زیر بیشترین امتیاز را در اجرا کسب کرده و «شایسته تشویق» معرفی شدهاند.»
بعد هم اسم «مجری مثبتها» آمده است و در آخر توضیح داده شده این ۱۶نفر بر چه اساسی انتخاب شدهاند:«شاخصهای این ارزیابی عبارتند از پوشش، آرایش، رعایت حدود شرعی و دینی و رعایت اصول حرفهای اجرا.» در فرهنگ و باور ما یک مجری حتما باید سه شرط اول را رعایت کند، در غیر این صورت شایستگی اجرا ندارد.
این از این؛ برای تلویزیون اما تکرار این بدیهیات مهمتر از «حرفهای بودن» است. حالا یک سوال پیش میآید: مگر مجریان از فیلتر صداوسیما عبور نمیکنند؟ مگر حدود را رعایت نمیکنند؟ اگر نه پس چرا هستند؟ و سوال بعدی: چرا به همین اندازه بر حرفهای بودن و داشتن تخصص تاکید نشده است؟
*** مورد سوم | گافهای انتخاب
در فهرست انتخاب مجریان مثبت تلویزیون، دو گاف اساسی وجود دارد؛ یکی اینکه محمد حسین میثاقی در حالی با ۸۷ امتیاز به عنوان مجری «شایسته تشویق» انتخاب شده که در بهار امسال برنامهای روی آنتن این شبکه نداشت. میثاقی با پایان سال از «فوتبال ۱۲۰» جدا شد و تمرکزش را بر«فوتبال برتر» شبکه سه گذاشت.
ارزیابان تلویزیون موقع دادن کارت صد آفرین حواسشان جایی دیگر بوده. گاف دوم به امتیازهای مجید یراقبافان برمیگردد. او در شبکه یک ۹۲ امتیاز گرفته و در شبکه پنج ۹۵! یعنی در یک شبکه یک مدل اجرا میکند و در شبکهای دیگر مدلش فرق دارد؟ کاش جزئیات امتیاز آقای یراقبافان اعلام میشد تا هم برای خودش عبرت باشد هم بقیه.
*** مورد چهارم | خط و نشان برای مجریان شاخص
در فهرست منتشر شده خبری از اسم سه مجری شاخص نیست و به عبارتی شایسته تشویق نشدهاند: احسان علیخانی، رامبد جوان،علی ضیا، سروش صحت و محمدرضا گلزار. هر سه هم برنامههای پرمخاطب روی آنتن داشتهاند: «عصر جدید»، «خندوانه»، «کتاب باز» و «برنده باش».
خیلی دوست داشتیم امتیاز این چهار مجری اعلام میشد تا بدانیم چه خطایی کردهاند که کارت صدآفرین نگرفتهاند. بینندهها نظرشان اما چیز دیگری است؛این مجریها در نظرسنجیهای مختلف بیشترین رای را بهدست آوردهاند. در نامه پورحسین، مجید یراقبافان (شبکه پنج)، مالک شجاعی (شبکه چهار) و زینب ابوطالبی (شبکه افق) بیشترین امتیاز (۹۵ از ۱۰۰) را کسب کردهاند… نجمالدین شریعتی ۹۳ گرفته!
*** مورد پنجم| منظور چه بوده؟
این مدل امتیازدهی یادآور دوران دبستان است اما میدانیم که سازمانهای حرفهای قواعد سفت و سختی برای کارکنان خود دارند منتها این قوانین شبیه مهد کودک نیست و ثانیا نتیجه را رسانهای نمیکنند. منظور تلویزیون از این حرکت چه بوده؟ نمیشد اسم «مجری مثبتها» را به عنوان الگو در بولتن داخلی صداوسیما چاپ میکردند؟