اسرار محبوبیت سریال کُره‌ای اسکویید گیم
روزنامه هفت صبح، علی رستگار | یک: از اواخر شهریورماه امسال نتفلیکس پخش یک سریال کره‌ای بهنام اسکویید گیم یا بازی مرکب را شروع کرد که این سریال حالا به یکی از پربیننده‌ترین نمایش‌های تلویزیونی تاریخ تبدیل شده. ( حتی در ایران هم وی او دی ها نسخه‌های دوبله اسکویید گیم را بارگذاری کرده اند) دقیق‌تر اگر بخواهیم بگوییم اسکویید گیم الان در ۹۰ کشور دنیا پربیننده‌ترین برنامه پلتفرم نتفلیکس است. این آمار را پریشب جیمی فالن مجری مشهور آمریکایی که بازیگران این سریال مهمان برنامه‌‌اش بودند، اعلام کرد.
ضمن اینکه پیش‌بینی شده به‌زودی این سریال رکوردهای چشمگیر دیگری را هم جابه‌جا می‌کند. هرچند اصل ایده این سریال خیلی جدید و بکر نیست. دست‌کم پیش از این مشابه آن را در مجموعه فیلم‌های سینمایی هانگر گیمز دیده بودیم. یا بعضی نشانه‌های مستتر در قصه ممکن است گرته‌برداری از فیلم سینمایی پلتفرم به‌نظر برسد. یا بعضی مضامین پیرامون مفهوم تبعیض طبقاتی و عدالت می‌تواند مخاطب را یاد فیلم سینمایی کُره‌ای انگل بیاندازد که در سال ۲۰۱۹ برنده جایزه اسکار شد.
بیشتر از همه اما مقایسه اسکویید گیم با یک سریال ژاپنی The Gods Will محصول سال ۲۰۱۴ به محل منازعه تبدیل شده. هرچند سازندگان سریال کره‌ای هرگونه کپی‌برداری را رد کردند و گفتند صرفا مانگاها و انیمه‌های ژاپنی برای آنها در ساخت این سریال الهام‌بخش بوده. فارغ از این بحث‌ها سریال اسکویید گیم یک نمایش مهیج و دلهره‌آور است که مخاطب را با رودست‌های پیاپی و خشونت افسارگسیخته میخکوب می‌کند.
دو: نکته اساسی در مورد این سریال این است که لو رفتن جزئیات قصه تا حد زیادی بهره تماشای آن را از بین می‌برد. بنابراین به توضیح مختصری در مورد قصه سریال بسنده می‌کنیم. قصه درباره یک بازی است با حضور ۴۵۶ شرکت‌کننده. افرادی که در این بازی حضور پیدا کردند از طبقات و اقشار مختلف هستند که از ورشکستگی و بدهکاری ناشی از نظام سرمایه داری بی رحم حاکم بر کره جنوبی مستاصل شده اند.
در این بازی به آنها وعده داده می‌شود که جایزه برنده‌ها ۴۵٫۶ میلیارد وون کره‌جنوبی یا معادل ۳۸ میلیون دلار است (به پول ما اگر حساب کنیم بیش از هزار میلیارد تومان می‌شود). به دست آوردن این رقم سرسام‌آور اما به این سادگی نیست. بازی‌هایی که طراحی شده به ظاهر همان بازی‌های کودکانه کره‌جنوبی است که در دهه ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ در این کشور متداول بودند و بازیکنان به قوانین ساده آن مسلط هستند؛ اما بعد مشخص می‌شود که ماجرا پیچیده‌تر و خونین‌تر از پیش‌بینی‌ها جلو می‌رود. در واقع یکی از جذابیت‌های این سریال همین درهم‌آمیختن خشونت با بازی‌های کودکانه و نوستالژیک کره‌‌ای‌هاست.
در مورد این سریال نباید دچار توهم شد .بخش اعظم جاذبه این مینی سریال ناشی از سوژه آن است و البته خشونتی حیوانی که در بسیاری از صحنه ها انباشته شده است و سپس در کنار برخی صحنه های رقت آمیز قرار می‌گیرد. سریال سعی می‌کند مدام حس تعجب تماشاگران را زنده نگه دارد و آن هارا متوجه ضعف ها و خلل های داستانی و منطقی و همین طور تناقضات شخصیت پردازی‌ها نکند.
سه: کل قصه فصل اول این سریال در ۹ قسمت روایت می‌شود که همه قسمت‌ها هم تا الان پخش شده. در مورد ادامه داشتن یا نداشتن این سریال هنوز کسی چیزی نمی‌داند.سازندگان آن هنوز از ارائه جواب مشخص به این سوال طفره می‌روند اما اگر قرار باشد فصل دیگری هم برای این سریال در کار باشد باید مدت زمان زیادی، شاید تا سال ۲۰۲۳ برای تماشای آن صبر کرد. به‌خصوص که سازندگان این سریال خیلی تمایلی به استفاده از تکنیک‌های کامپیوتری ندارند و اکثر صحنه‌ها را به‌صورت واقعی فیلمبرداری می‌کنند.
به‌طور مثال در صحنه‌هایی که کل بازیکنان در صحنه دیده می‌شوند واقعا ۴۵۶ نفر بازیگر بازی می‌کنند. یا عروسکی که در سریال دیده می‌شود در همان ابعاد واقعی وجود دارد. کارگردان اسکویید گیم معتقد است این کار باعث می‌شود بازیگران حس واقعی‌تری در زمان فیلمبرداری داشته باشند. شاید همین ظرافت و نکته‌سنجی‌ها در ساخت این سریال باعث وایرال شدن آن در کشورهای مختلف شده است. امتیازات سریال هم این را تایید می‌کند. میانگین امتیاز کاربران سایت IMDB به این سریال در حال حاضر روی عدد ۸٫۳ است. ۹۶درصد کاربران گوگل آن را پسندیدند. در سایت Rotten Tomatoes هم امتیاز ۹۵درصد برای فصل اول این سریال ثبت شده است.
چهار: موفقیت‌های اسکویید گیم را می‌توانیم در ادامه فتوحات موج کره‌ای یا هالیو طبقه‌بندی کنیم که تقریبا همزمان با قرن جدید میلادی شروع شد و بعد از گذشت دو دهه همچنان ادامه دارد. ایده‌ای که سعی داشت کره‌جنوبی را به یکی از صادرکنندگان فرهنگ عامه در جهان تبدیل کند و برای آنها درآمدزایی به همراه داشته باشد. برنامه‌ریزی برای این هدف از دهه ۱۹۵۰ شروع شده بود اما از اواسط دهه ۱۹۹۰ این سیاست به‌طور جدی توسط دولت این کشور دنبال شد. شبکه‌های اجتماعی و نسل جدید رسانه‌ها هم به کمک آنها آمد تا با فیلم و سریال و موسیقی و… از کشورهای غربی در این زمینه سبقت بگیرند.
موسیقی پاپ کره‌ای که به کی‌پاپ مشهور است سال‌های اول دهه ۲۰۰۰ صرفا در کشورهای شرق آسیا هوادار داشت اما حالا دنیا را تسخیر کرده است. نقطه عطف این ژانر در سال ۲۰۱۱ و موزیک‌ویدئوی گانگام استایل بود که تا سال‌ها پربیننده‌ترین کلیپ تاریخ یوتیوب محسوب می‌شد. بعد هم نقطه اوج این سیر صعودی رسید به گروه بی‌تی‌اس که از سال ۲۰۱۷ وارد مارکت جهانی شد و تمام رکوردها را جابه‌جا کرده است.
الان فقط ارزش صنعت موسیقی کره را معادل ۱۵ میلیارد دلار تخمین می‌زنند (این رقم از سود خالص فروشگاه‌های والمارت به‌عنوان پردرآمدترین شرکت جهان بیشتر است). صنعت سریال‌سازی کره یا کی‌دراما هم موازی با کی‌پاپ روی همین ریل حرکت کرده. در ایران هم از اواسط دهه ۱۳۸۰ صداوسیما خیلی دست و دلبازانه و شاید با هدف به حاشیه بردن تولیدات غربی، این سریال‌ها را روی آنتن برد. از جواهری در قصر و امپراتور دریا تا جومونگ و فراری از چوسان بخشی از حدود ۲۵ سریال بودند که در شبکه‌های مختلف سیما پخش شدند.
گاهی شهرت این سریال‌ها و شخصیت‌هایشان در ایران از خود کره‌جنوبی هم بیشتر شد. به طوری که اینجا گفتند ۹۰درصد مخاطبان ایرانی از سریال جومونگ رضایت داشتند اما در خود کره ۴۰درصد. به‌تازگی اما به‌نظر می‌رسد رویکرد مسئولان در مورد این سریال‌ها در حال تغییر است و چند روز پیش حسین امیرعبداللهیان وزیر امورخارجه تهدید کرده بود که اگر کره‌جنوبی پول ایران را ندهد، سریال‌هایشان را در ایران پخش نمی‌کنیم.
پنج: سریال اسکویید گیم البته با فضایی که از سریال‌های کره‌ای سراغ داریم فاصله گرفته و به شکل و شمایل آثار کارگردانانی مثل بونگ جون-هو کارگردان فیلم سینمایی انگل یا پارک چان-وو خالق اولدبوی نزدیک شده. کارگران سریال اسکویید گیم هوانگ دونگ هیوک است. ۵۰ ساله و متولد سئول. بازیگران اصلی این سریال هم یکی لی‌جونگ-جه است که قبلا در فیلم‌های سینمایی مشهوری بازی کرده، پارک‌هه سو و وی‌ها جون هم از دیگر بازیگران این سریال هستند که چهره‌های مطرحی در فیلم‌ها و سریال‌های کره‌ای محسوب می‌شوند.
حتی بازیگران تازه‌وارد این سریال مثل هویون جونگ هم به حدی مشهور شدند که به سرعت ۱۶ میلیون نفر بر تعداد فالوئرهای او در اینستاگرام افزوده شده و وارد صنعت مد و مدلینگ هم شده است. نکته آخر اینکه پخش سریال بازی مرکب باعث شده تا شرکت ارائه‌دهنده اینترنت کره‌جنوبی بهنام «اس‌کی برادبند» از نتفلیکس شکایت کند. با این هدف که هزینه‌های افزایش ترافیک مصرفی کاربرانش و بهینه‌سازی خدمات را به جیب بزند.
در حالی‌که کره‌جنوبی یکی از پرسرعت‌ترین اینترنت‌های جهان را دارد و حالا به دلیل همین استقبال گسترده، طلب حدود ۲۷.۲ میلیارد وون (۲۲.۹ میلیون دلار) کرده. نتفلیکس هم مدعی است توانسته در کره جنوبی بیش از ۱۶ هزار شغل ایجاد کند و حدود ۷۷۰ میلیارد وون سرمایه‌گذاری کرده است. یعنی حدود ۵.۶ میلیارد وون کمک به اقتصاد این کشور.
