اختلاف ۱۰ امتیازی جبران شدنی است
روزنامه هفت صبح| پیش از این بارها در ادوار مختلف لیگ، اختلاف امتیازهایی بیشتر از این هم جبران شده است. این روزها مهمترین بحث درباره فوتبال ایران، تعیین سرنوشت لیگ نوزدهم است. عدهای معتقدند با توجه به اختلاف ۱۰ امتیازی پرسپولیس با رقبا، این تیم باید به عنوان قهرمان معرفی شود. اما عدهای دیگر که رقبای این تیم هستند، مدعی شدهاند حتی این اختلاف هم نباید باعث شود که پرسپولیس به عنوان قهرمان معرفی شود.
البته با توجه به اختلاف پرسپولیس با رقبا و بازیهای باقی مانده این تیم که آسانتر از سایر رقباست، حتی در صورت برگزاری بازیها هم شانس این تیم بسیار بیشتر از دیگر مدعیان است اما واقعیت این است که پیش از این در دورههایی از لیگ برتر و لیگ آزادگان، اختلافهایی در همین حد و اندازه و حتی بیشتر هم جبران شده و رتبه تیمها در پایان فصل به شکلی ناباورانه تغییر کرده است. به چند نمونه از این موارد اشاره میکنیم.
*** پرسپولیس و قهرمانی با لابی عابدینی!
در سال ۱۳۷۴ پنجمین دوره لیگ آزادگان برگزار شد. این دوره از مسابقات با درخشش و نتایج فوقالعاده تیم تازه تاسیس و متمول بهمن آغاز شد. تیمی که ستارهها و پدیدههایی مثل خداداد عزیزی، مارکار آقاجانیان، هاشم حیدری، علی لطیفی، علی اصغر مدیروستا، فرهاد مجیدی و… را در اختیار داشت و در این سال با نتایج خوبی که گرفت، در فاصله چند هفته تا پایان لیگ آزادگان، مدعی اصلی قهرمانی بود.
فاصله این تیم با پرسپولیس که جدیترین تعقیب کنندهاش بود به ۱۲ امتیاز هم رسید و همه مطمئن بودند که بهمنِ نوظهور، قهرمان لیگ آزادگان خواهد شد اما از مقطعی به بعد نتایج به شکلی محسوس و البته سوالبرانگیز تغییر کرد. باختها و مساویهای بهمن شروع شد و در عوض این پرسپولیس بود که به طور متوالی بازیهایش را با کمترین اختلاف ممکن میبرد. در یکی، دو بازی هم به نظر میرسید داوریها به سود تیم استانکو شده است.
مثل بازی با آرارات که خطای بیرون از محوطه جریمه روی ادموند بزیک را پنالتی گرفتند و پرسپولیس با همین پنالتی پیروز شد! در نهایت آن فصل با قهرمانی باورنکردنی پرسپولیس به پایان رسید. در حالی که در مقطعی بهمن ۱۲ امتیاز از پرسپولیس بیشتر داشت اما در پایان فصل پرسپولیس با ۵۷ امتیاز قهرمان شد و بهمن با ۵۱ امتیاز دوم! سالها بعد امیر عابدینی در مصاحبهای جنجالی پرده از راز قهرمانی عجیب پرسپولیس برداشت و گفت:
«بعد از این همه سال به شما میگویم که من لابی کرده بودم اما نه با تیم حریف یا مربی و مدیرعامل و … بلکه با فدراسیون لابی کردم تا پرسپولیس قهرمان شود. آن موقع به فدراسیون وقت فشار آوردم و گفتم باید بازیهای پرسپولیس بعد از بازی بهمن برگزار شود، اگر بخواهید بازی پرسپولیس را قبل بهمن برگزار کنید ما بازی نمیکنیم! آنقدر فشار آوردم که قبول کرد. بهمن هویتی نداشت. الان شما اسمی از بهمن میشنوید؟»
*** پرسپولیس دنیزلی و استقلال مرفاوی!
چند سال بعد، پرسپولیس یک بار دیگر موفق شد یک اختلاف ۱۲ امتیازی را جبران کند و این بار خبری از قهرمانی نبود اما رقیب، تیم استقلال بود. در لیگ ششم استقلال با صمد مرفاوی شروع خوبی داشت. این تیم با وجود آنکه خیلی جذاب بازی نمیکرد اما در نتیجهگیری موفق بود و تا قبل از دربی برگشت از ۲۲ بازی ۴۵ امتیاز گرفته بود. پرسپولیس اما وضعیت متفاوتی داشت. این تیم بازیهای جذابی ارائه میداد اما نتایج عجیبی میگرفت و قبل از دربی برگشت فقط ۳۳ امتیاز داشت.
در دربی هم با وجود بازی برتر پرسپولیس، دو تیم به تساوی رسیدند و مصطفی دنیزلی در نشست خبری بعد از بازی از بهتر بودن تیمش در دربی گفت و مرفاوی در پاسخ به او به شکلی تمسخرآمیز اختلاف ۱۲ امتیازی تیمش با پرسپولیس را به رخ او کشید! این اختلاف خیلی زیاد بود و به نظر نمیرسید در هفت هفته باقی مانده تفاوت چندانی در نتایج دو تیم ایجاد شود و فاصلهشان کمتر شود اما اتفاقاتی که در این چند هفته رخ داد باورکردنی نبود.
استقلال بعد از دربی این نتایج را به دست آورد: «مساوی با ابومسلم مشهد، برد برق شیراز، باخت به سپاهان و پیکان و سایپا و بالاخره مساوی با استقلال اهواز و پاس!» در واقع تیم مرفاوی از هفت بازی آخر خود فقط شش امتیاز گرفت و در پایان فصل ۵۲ امتیازی شد اما پرسپولیس در تحولی عجیب، از هفت بازی بعدی خود شش برد و یک مساوی به دست آورد! یعنی کسب ۱۹ امتیاز! به این ترتیب تیم دنیزلی فقط در عرض هفت هفته نه تنها یک اختلاف ۱۲ امتیازی را جبران کرد، بلکه با یک امتیاز بیشتر از رقیبش در جدول هم بالاتر از استقلال ایستاد!
*** قهرمانی سپاهان در جمعه سیاه تبریز
در لیگ چهاردهم تا هفتههای پایانی، جدال قهرمانی بین تراکتور و نفت تهران بود و در پایان هفته بیست و سوم استقلال و سپاهان با هفت امتیاز اختلاف امید کمی برای قهرمانی داشتند. اما یک اتفاق عجیب سپاهان را روی دور پیروزی انداخت. محرم نویدکیا بعد از پایان دوران مصدومیت به ترکیب این تیم برگشت و سپاهان ابتدا تراکتور را در اصفهان برد و در ادامه هر پنج بازی بعدی خود را هم با پیروزی پشت سر گذاشت.
این تحول با نتایج پرنوسان تراکتورسازی، نفت و استقلال همراه شد و در جمعه سیاه تبریز، سپاهان در اصفهان به شکلی باورنکردنی با حسین فرکی قهرمان لیگ چهاردهم شد. به خصوص مساوی جنجالی نفت و تراکتور در هفته آخر با قضاوت عجیب علیرضا فغانی نقش مهمی در قهرمانی غیرمنتظره سپاهان داشت. او آندو را سختگیرانه اخراج کرد و یک پنالتی مسلم را برای تراکتورسازی نگرفت تا همه اتفاقات به سود سپاهان رقم بخورد و این تیم با جبران اختلاف هفت امتیازی چند هفته قبل، قهرمان لیگ چهاردهم شود.
* از این دست اتفاقات باز هم در ادوار مختلف لیگ برتر رخ داده است. مثلا چند سال پیش برق شیراز شروعی فوقالعاده داشت و در پایان نیمفصل اول قهرمان شده بود اما بعد از باخت به پرسپولیس در تهران، نتایج این تیم آنقدر افت کرد که در نهایت و به شکلی باورنکردنی، در پایان فصل به لیگ یک سقوط کرد. همین دو فصل پیش هم ذوبآهن در پایان نیمفصل اول کاندیدای جدی سقوط به لیگ یک بود اما در پایان فصل برای گرفتن سهمیه لیگ قهرمانان آسیا فقط دو امتیاز کم آورد! در همین لیگ نوزدهم هم استقلال در پایان هفته پنجم تیم پانزدهم جدول بود و با صدرنشینان یعنی سپاهان و تراکتور ۹ امتیاز اختلاف داشت اما به فاصله فقط هشت هفته و در پایان هفته سیزدهم این اختلاف را جبران کرد و حتی به صدر جدول هم رسید!