آیا «پارک = پنچری» قانونی است؟
روزنامه هفت صبح، مصطفی آرانی | تهرانی اگر باشید یا ساکن یکی از کلانشهرهای ایران این سخن را خوب درک می‌کنید که «پارکینگ چه نعمت بزرگی است!» این سخن نه فقط به خاطر امنیت روانی ناشی از پارک در منزل و کاهش احتمال سرقت بلکه به خاطر کاهش احتمال آسیب وارد شدن به خودرو و همچنین پایین آمدن میزان تنش‌های احتمالی میان همسایگان است. برای همین در این شماره از پارکه تصمیم گرفتیم به چند نکته حقوقی درباره پارکینگ بپردازیم:
* یک: اختصاص پارکینگ باید به صورت رسمی در سند رسمی آپارتمان درج شود. به این صورت این فضا به مالکیت اختصاصی مالک آن واحد در‌می‌آید.
* دو: استفاده عرفی از چنین محلی، پارک اتومبیل است و در صورت کاربری دیگری برای این محل، با وجود مالکیت وی بر آن، دیگر ساکنان حق اعتراض به چنین رویه‌ای را دارند زیرا چنین کاری می‌تواند مصداقی از مزاحمت باشد.
* سه: مالک می‌تواند پارکینگ را به دیگر ساکنان آپارتمان واگذار کند اما واگذار کردن این محل به غیرساکن و بدون احراز رضایت همسایگان ممکن نیست زیرا می‌تواند مصداقی از مزاحمت باشد.
* چهار: کسانی که پارکینگ ندارند در صورت رضایت همه ساکنان می‌توانند در سایر فضاهای مشاعی آپارتمان، مثل حیاط، اتومبیل خود را پارک کنند راه دیگری برای این دسته از ساکنان استفاده از «پارکینگ مزاحم» است. اصطلاح و پدیده‌ای که در دستورالعمل‌های شهرداری آمده و به معنای پارک یک اتومبیل، پشت اتومبیل دیگر است.
* پنج: پارک کردن در کوچه و مقابل ساختمان دیگر افراد کاری مجاز است. اگرچه در برخی معابر و به اشتباه این عرف وجود دارد که پارک کردن در کنار دیوار همسایه هم نوعی تجاوز به حقوق مالکانه اوست اما چنین حقی، صورت قانونی نداشته و همسایه مذکور حق اعتراض به این امر را ندارد. حتی در این زمینه نمی‌توان گفت که برای آن همسایه حق تقدم یا اولویتی وجود دارد.
* شش: افراد حق ندارند در مقابل محل سکونت یا مغازه خود تجهیزات یا وسایلی قرار دهند و آن محل را به پارکینگ اختصاص خود البته در خیابان(!) تبدیل کنند.
* هفت: پارک کردن در مقابل پل به صورتی که مزاحم عبور و مرور مالک شود مصداقی از سد معبر است و مالک حق دارد که برای این امر، برخوردی قانونی را مدنظر خود قرار دهد. اما آیا این برخورد قانونی، این چیزی است که امروزه در شهر وجود دارد؟ حجم عظیمی از تابلوها و اعلان‌هایی که رانندگان را از پارک بازمی‌دارند (که کار درستی است) اما برای این کار، از تهدید به پنجر کردن یا آسیب رساندن به اتومبیل استفاده می‌کنند.
روشن است که استفاده از چنین کاری، مربوط به دوران ماقبل مدرن است که دولتی در جامعه وجود نداشته است وگرنه با وجود دولت و نهادهای قضایی، دیگر اجرای قانون و صدور حکم توسط خود شهروند معنایی نداشته و در صورت هرگونه آسیب به اتومبیل، حق اعتراض و پیگرد قانونی برای مالک اتومبیل محفوظ است.
