آنالیز| «سحوری» چقدر در جذب مخاطب موفق بوده؟
روزنامه هفت صبح | شبکه چهار همچون سال‌های گذشته،برنامه «سحوری» را با اجرای ساعد باقری در سحرهای ماه رمضان روی آنتن می‌فرستد.این برنامه چند ویژگی برای همراهی دارد اما در مجموع برنامه‌ای همه پسند نیست.
* منظر اول| محتوا: برنامه «سحوری» بیش از یک ساعت روی آنتن است. عمده زمان برنامه به اجرای ساعد باقری اختصاص دارد. او متون کهن را می‌خواند و مدام به حکایت‌های عرفانی و پندهای اخلاقی که در کتاب‌ها و دواوین شعرا است ارجاع می‌دهد. سال پیش تحلیلی بر «سحوری» نوشتیم و گفتیم برگ برنده آن اجرای ساعد باقری است.
او به دلیل سبقه ادبی اش به‌خوبی می‌تواند متن‌های متنوع و مختلف را به هم پیوند بزند و مخاطب علاقه‌مند را از حکایات ادبی سیراب کند. با این حال انتظار گزافی است اگر بگوییم «سحوری» با سلیقه همه مخاطبان همخوانی دارد. وانگهی وقتی یک برنامه بر اساس الگویی ثابت پیش می‌رود، احتمال دلزدگی وجود دارد. «سحوری» هم به عنوان یک برنامه، به دلیل نداشتن تنوع، جذابیت خود را از دست داده است و همین عامل، پاشنه آشیل آن محسوب می‌شود.میزان پایین بازدید از «سحوری» در تلوبیون یکی از نشانه‌های ناکامی‌اش است.
* منظر دوم ساختار: در میان برنامه‌های سحرگاهی تلویزیون «سحوری» یکنواخت‌ترین ساختار را دارد. در این برنامه از آیتم‌های متنوع خبری نیست و غالبا به پخش دعا و مناجات می‌گذرد.طبعا یکی از بخش‌های اصلی و غیرقابل انکار برنامه‌های سحری،پخش ادعیه و مناجات است اما آنچه در «سحوری» می‌بینیم فاقد جذابیت بصری است.حتما شنیدن صدای محمد معتمدی و محمد اصفهانی برای بخشی از مخاطبان جذابیت دارد.
اما باید این دعاها در بسته‌ای شکیل آماده و تحویل مخاطب شود. در برنامه‌های سحر شبکه‌ها به تناوب شاهد آیتم‌هایی با ایده و ساختار نو هستیم اما «سحوری» روی کلیشه‌ها گام بر می‌دارد. خالی بودن برنامه از تنوع و تعدد آیتم‌ها باعث یکنواختی آن می‌شود و قاطبه مخاطبان را پس می‌زند.«سحوری» بر اجرای ساعد باقری استوار شده که طبیعی است همه نتوانند با سبک اجرای این شاعر خوش ذوق و مسلط ارتباط برقرار کنند.
