آنالیز| برنامههای فوتبالی سیما در فصلی که گذشت
روزنامه هفت صبح | پس از تمام شدن لیگهای داخلی و خارجی، اکثر برنامههای فوتبالی تلویزیون به کار خود پایان دادند. حالا برخی برنامهها به شکل ویژه و برای پوشش رقابتهای خارجی روی آنتن هستند. به این بهانه نگاهی داریم به عملکرد آنها.
منظر اول: داخلیها| فوتبال برتر که مسئول پخش زنده مسابقات داخلی است را محمدرضا احمدی اجرا میکند. این برنامه چنگی به دل نزد و نتوانست به عنوان قاب مسابقات، عملکردی ویژه داشته باشد. مجری به دلیل عدم تسلط بر مدیریت حاشیهها، چند بار به دام افتاد. فوتبالبرتر هفتگی با اجرای محمدحسین میثاقی نیز نتوانست توجه مخاطبان را بهدست آورد.
دغدغه این برنامه همچنان پخش خلاصه بازیهاست حال آنکه دوره چنین شیوهای به سرآمده. در شبکه ورزش، شبهای فوتبالی هم چنین ماموریتی دارد اما به دلیل اینکه همزمان با پایان مسابقات روی آنتن میرود، گزینه مناسبی برای بینندههاست تا متن و حاشیه لیگ را تماشا کنند. شبهای فوتبالی در این فصل نتوانست جریانسازی کند. این شبکه برنامهای به نام فوتبال یک هم در دارد که اتفاقات لیگ دسته یک را بررسی میکند. متوسط، بهترین تعبیر برای عملکرد آن است.
منظر دوم: خارجیها| گزارش ورزشی قدیمیترین برنامه فوتبالی تلویزیون است که به عنوان قاب مسابقات خارجی روی آنتن میرود. این برنامه در فصل اخیر هم ضعفهایی اساسی داشت که پیشتر درباره ایرادهای آن و نیز عملکرد نهچندان خوب مجریانش (رضا جاودانی و حسین اسدی) نوشتیم. رسالت برنامه لذت فوتبال شبیه ماموریت گزارش ورزشی است. در این برنامه رسول مجیدی (مجری اصلی) درباره مسابقه و شرایط تیمها صحبت میکند و در عین حال آیتمهای مرتبط پخش میشود.
لذت فوتبال هم مثل گزارش ورزشی نیازمند حضور کارشناسان مطرح داخلی و خارجی است و اینگونه کیفیت آن دوچندان خواهد شد. موفقترین برنامه، فوتبال ۱۲۰ است که به شکل هفتگی همه اتفاقات مهم لیگهای برتر را در زمانی دو ساعته بررسی میکند؛ از خلاصه بازیها گرفته تا جنجالها و رویدادهای پر سر و صدا. ویژگی مثبت فوتبال ۱۲۰ ضرباهنگ تند آن است و به همین خاطر لذت تماشا برای مخاطب دوچندان میشود.