آنالیز| گزارش عباس قانع در بازی هلند و اوکراین
روزنامه هفت صبح | مخاطبان شبکه سه و آنهایی که پیگیر مسابقه «ستارهساز» بودند در ماههای اخیر بیشتر صدای عباس قانع را از طریق این برنامه شنیده بودند. قانع در ستارهساز، کار گزارش چالشها را برعهده داشت و موظف بود تا با گزارشهایش به چالشهای شرکتکنندهها هیجان بدهد. او بعد از مدتها یکشنبه شب بازی حساس هلند و اوکراین را گزارش کرد تا مخاطبان این مسابقه را با گزارش او ببینند.
* منظر اول| ایجاد هیجان: اگر مسابقه ستارساز را پیگیری کرده باشید، با سبک گزارشهای عباس قانع کاملا آشنا هستید؛ گزارشگر جوگیری که بعد از سالها حضور در این عرصه نمیداند هیجانش را چطور برای یک بازی خرج و بین گزارش چالشهای یک مسابقه استعدادیابی و یک مسابقه فوتبال تفاوت ایجاد کند. گزارشهای او هیچگاه نقطه فرود ندارد و از همان لحظه اول در نقطه اوج است، حالا فرقی ندارد که آنچه گزارش میشود یک بازی حساس در بالاترین سطح حرفهای خودش است یا یک چالش در یک مسابقه استعدادیابی.
این تفاوت قائل شدن بهمعنای این نیست که برای گزارشهای چالشها باید کم انرژی گذاشت و بازیهای حرفهای را با انرژی بالا گزارش کرد. نکته اینجاست که گزارش عباس قانع برای هر دو، یک جنس است و تفاوتی در گزارش او دیده نمیشود. هرچند او موظف است چالشهای مسابقه ستاره ساز را با هیجان گزارش کند، اما قدرت این را ندارد که به لحن و کلامش رنگ متفاوتی ببخشد تا مخاطب بتواند تفاوت گزارش را احساس کند.
* منظر دوم| جملات هیجانی: وقتی عباس قانع مسابقهای را گزارش میکند، مخاطب در آن آرام و قرار ندارد، او همه لحظات بازی را در اوج گزارش میکند. او برای هیجان دادن به گزارشهایش یکسری اصطلاحات و تکیهکلامهایی دارد که دائم در حال خرج کردن آن است. خرج کردن بیش از حد این تکیهکلامها در هر مسابقه و برنامهای موجب شده تا ضرب و کوبندگی آنها برای مخاطب از بین برود.
در واقع تکیهکلامها و اصطلاحات او در حال حاضر همان کارکرد توی دروازه گفتنهای «سرهنگ علیفر» را پیدا کرده و برای مخاطب ملالآور شده است. یکی از این تکیهکلامها همین «وای وای وای» گفتنهای قانع است. او زمانیکه هلند گل سوم را به اوکراین میزند هم وای وای وای میگوید، وقتی یکی از شرکتکنندههای ستاره ساز هم گل میزند، همین را میگوید. قانع در این مدت به همه تکیهکلامهایش چوب حراج زده و آن را از سکه انداخته است.