آنالیز | پایان فصل دوم مسابقه جوکر
روزنامه هفت صبح | پرونده دومین سری از مسابقه جوکر با دوئل هومن برق‌نورد و شهرام قائدی بسته شد. پیش از انتشار این فصل، سوال مهم علاقه‌مندان این بود که ترکیب جدید موفق است یا نه؟ آیا سازندگان برای فینال طراحی خواهند داشت یا اتفاقی مشابه فینال فصل قبل رخ خواهد داد؟
منظر اول: فینال
سری اول جوکر خوب شروع شد اما فینال آن قابل دفاع نبود. ایراد اصلی به نداشتن نقشه‌ای اصولی برای رقابت نهایی برمی‌گشت. دو فینالیست یعنی هومن حاجی عبداللهی و سهیل مستجابیان رقابتی نه‌چندان دلچسب برگزار کردند که خب این بخش مورد نقد هم قرار گرفت. در فصل دوم اما شاهد یک فینال متفاوت بودیم.
هومن برق‌نورد و شهرام قائدی با انواع و اقسام چالش مواجه شدند. ایمان صفا ضلع سوم فینال بود که در چالش‌های سخت این مسابقه کارت قرمز گرفت. حالا تجربه دو فصل نشان داده کسانی که به خوان آخر می‌رسند، بازیگرانی هستند که به سختی می‌خندند و حذف می‌شوند. این ویژگی یک آسیب جدی دارد که خود را در فینال قبلی نشان داد: از بین رفتن هویت و جذابیت جوکر. سازندگان اما برای فینال دوم با ایجاد چالش‌های متفاوت مشکل را برطرف کردند و یک گام بلند برداشتند.
منظر دوم: پیش از فینال
بخشی از موفقیت جوکر در فصل اول به ترکیب آن برمی گردد. با اعلام اسامی شرکت‌کنندگان سری دوم مهم‌ترین سوال این بود که آنها به اندازه کافی «ملاحت» دارند؟ وحید آقاپور، ایمان صفا، هومن برق‌نورد، شهرام قائدی، سپند امیرسلیمانی، عباس جمشیدی، آرش نوذری و بهنام تشکر با عملکرد خود باعث شدند فصل دوم در مجموع جذاب‌تر از سری اول باشد.
این امتیاز در «جوکر تایم»ها بیشتر به چشم آمد. کاری که عباس جمشیدی‌فر و بهنام تشکر انجام دادند، منجر به کارت گرفتن دیگران شد. ضمن آنکه ایده و اجراها مورد تحسین مخاطبان قرار گرفت. چالش‌های مسابقه در فصل دوم هم متنوع‌تر بود. از آن سو حضور مجید شاهپوری بعد از سال‌ها بار دیگر نام او را سر زبان‌ها انداخت. سازندگان جوکر استفاده‌ای بهینه از او هم کردند. فصل پیش عرصه‌ای برای محبوبیت دوباره رضا نیکخواه بود، در این فصل عباس جمشیدی‌فر زبانزد شد.
