آنالیز| پایان سریال آنتن
روزنامه هفت صبح| سریال «آنتن» به کارگردانی سید ابراهیم عامریان بعد از پخش 14 قسمت به پایان رسید تا به این ترتیب پرونده یکی دیگر از سریال‌های شبکه خانگی بسته شود. این سریال به شکل اختصاصی از «نماوا» پخش شد. سریالی که می‌توان از آن به عنوان یک پروژه ناکام نام برد.
منظر اول: ساختار و محتوا| سید ابراهیم عامریان به عنوان تهیه‌کننده پرفروش‌ترین فیلم‌های تاریخ سینما از جمله «تگزاس»، «دینامیت»، «انفرادی» و… را در کارنامه دارد. حمزه صالحی در این آثار به عنوان فیلمنامه‌نویس حضور دارد. این دو با استفاده از همان فرمول‌های امتحان پس داده آثار پرفروش‌شان پروژه‌ای به نام «آنتن» را وارد جریان تولید کردند.
آنها این پروژه را در قالب یک سریال چند قسمتی و به منظور پخش از یکی از پلتفرم‌ها جلوی دوربین بردند. سریالی که درنهایت پخش آن به «نماوا» رسید. این سریال هم به مانند تمامی آثار پرفروشی که از آنها یاد شد، فاقد یک منطق روایی بود؛ به همین دلیل در اکثر موارد موقعیت‌های کمدی بدون رابطه علت و معلولی خاصی شکل می‌گرفت. همین عامل موجب شده بود تا سریال در فضایی بین فانتزی و رئال معلق و پا در هوا باشد.
منظر دوم: ترکیب بازیگران| اگر پژمان جمشیدی را از جمع بازیگران سریال خارج کنیم، «آنتن» یک ترکیب کاملا تلویزیونی دارد . حضور مرجانه گلچین با همان کاراکتر ثابت آثار کمدی‌اش در کنار بهنام تشکر و قرار گرفتن نام‌هایی چون الیکا عبدالرزاقی، ارسلان قاسمی، نعیمه نظام‌دوست، صحرا اسداللهی در کنار آنها این ترکیب را بیش از پیش تلویزیونی کرده بود.
طرف دیگر کارگردان برای زوج‌سازی با پژمان جمشیدی از هادی کاظمی در ترکیب بازیگرانش بهره برده بود. او برخلاف سایر بازیگرانی که در کنار جمشیدی به یک مکمل خوب و بامزه تبدیل می‌شوند، نتوانسته بود این اتفاق را رقم بزند. در واقع کاظمی تلاش داشت تا در بسیاری از سکانس‌های مشترک جلوه‌گری بیشتری نسبت به جمشیدی داشته باشد و همین عامل موجب شد تا نتواند زوج خوبی برای این بازیگر باشد. رویا افشار هم تکرار همان کاراکترش در سریال «کمربندها را ببندیم» بود.
