آنالیز | نگاهی به قسمت اول سریال خاتون
روزنامه هفت صبح | نخستین تجربه کارگردانی تینا پاکروان در شبکه خانگی عرضه شده و حالا مخاطب بر اساس قسمت اول می‌تواند برداشتی کلی از حال و هوای سریال داشته باشد. خاتون همان‌طور که می‌دانید سریالی است با موضوع تاریخ معاصر و قصه آن از روزهای منتهی به اشغال ایران توسط متفین شروع می‌شود.
منظر اول: محتوا | تاریخ معاصر و ماجرای اشغال ایران بارها دستمایه آثار نمایشی شده تینا پاکروان قصه‌اش را در یک شهر شمالی و از درون «آدم‌های حکومت» روایت می‌کند. قسمت اول خاتون به رونمایی از شخصیت‌های اصلی گذشت و بیشتر قصه به شخصیت خاتون و همسرش (نگار جواهریان و اشکان خطیبی) اختصاص داشت.
مخاطب همراه با آنها پی به فضای کشور، چند دستگی سیاسی، وضعیت شکننده و… برد. آنچه در قسمت نخست برای کارگردان اولویت دارد، انتقال اتمسفر شرایط و حال و هوای داستان است، به همین خاطر میزان قصه و اتفاقات بالا نیست. حتی سهم شخصیت‌هایی که شبنم مقدمی، ستاره پسیانی، سروش صحت و رضا بهبودی ایفاگر آن هستند، در حد یک رونمایی مختصر است. پایان قسمت اول سریال توام با آغاز جنگ است.
منظر دوم: ساختار| برای سریالی که عنوانی تاریخی را یدک می‌کشد، «باورپذیر بودن» شرط اصلی محسوب می‌شود. مخاطب با تماشای سریال می‌تواند در حال و هوای آن روزگار قرار گیرد. کارگردان نشانه‌های جزئی در رفتار، گفتار و پوشش شخصیت‌ها هم قرار داده تا فضای سریالش باورپذیر باشد. در بازی شبنم مقدمی نشانه‌های دوئل «مادرشوهر و عروس» را با نگار جواهریان می‌توان دید.
جواهریان هم یادآور زنانی است که می‌خواهند از قید و بندهای رها شوند. بازیگر و کارگردان این مفهوم را در قسمت نخست رعایت کرده‌اند. خاتون کم عیب نیست ولی در قسمت نخست امتیازهای آن بیش از نکات منفی است. نمونه‌اش موسیقی آن با آهنگسازی کیهان کلهر است. هرقدر به این عنصر توجه شده، در عنوان‌بندی شاهد ظرافت و خلاقیت نیستیم.
