آنالیز | مجموعه تلویزیونی «ما و بی‌ما»
روزنامه هفت صبح | از ابتدای امسال یک سریال روی آنتن شبکه دو رفته است با نام «ما و بی‌ما». این سریال سه‌شنبه‌ها به شکل هفتگی پخش می‌شود و در توضیح آن آمده :«با هدف افزایش دانش عمومی و استحکام بنیاد خانواده‌ها تولید شده است.» آیا «ما و بی ما» در رسیدن به این هدف موفق عمل کرده است؟
منظر اول: محتوا | سه‌شنبه هر هفته یک موضوع در «ما و بی ما» سوژه اصلی قصه می‌شود. مسائل، عمدتا خانوادگی هستند و بعد از مطرح شدن در قالب یک داستان، مشاور میان اعضای خانواده می‌آید و توصیه‌هایی به زبان می‌آورد. گاه سوژه مشکلات زن و شوهرها در ابتدای زندگی مشترک است و گاه بحرانی بیهوده مثل عدم اتفاق نظر اعضای خانواده برای یک سفر ناگهانی. آنچه در این سریال مطرح می‌شود همان مسائلی است که در برنامه‌های خانوادگی تلویزیون بارها شاهد بوده‌ایم.
حتی یادآور سریال‌هایی است که برنامه «سیمای خانواده» در دهه هفتاد پخش می‌کرد. طبعا جنس موضوعات و نوع روایت آن‌ها بسته به نیاز روز است. حالا سوال مهم‌تری که پیش می‌آید این است: آیا در «ما و بی ما» حرفی جدید و متفاوت نسبت به برنامه‌های خانوادگی تلویزیون، مطرح می‌شود؟ پاسخ منفی است. حتی جسارت سریالی چون «منم دوست دارم» شبکه سلامت را ندارد که در چند قسمت سراغ امور به ظاهر ممنوعه رفت.
منظر دوم: ساختار| «ما و بی ما» با حضور سامان سالاری، شهرزاد حسین‌پور، وحید بیطرفان، شهین نجف‌زاده و صفا آقاجانی روایت می‌شود. بعد از طرح مسئله، مشاور میان آن‌ها می‌آید و نکاتی را مطرح می‌کند. شخصیت‌های سریال هم با اشتیاق، چشم به دهان مشاور می‌دوزند.گاه سری تکان می‌دهند و یک نفر یادداشت برداری می‌کند.
این واکنش‌های اغراق‌آمیز، مخاطبی که در طول شبانه روز گوشش از حرف مشاوران خانواده پر است، عجیب می‌نماید و او را پس می‌زند. اگر رفتارهای اغراق‌آمیز را نادیده بگیریم، بازیگران«ما و بی ما» عملکردی معقول دارند. این مجموعه جزو آثاری است که نه جایگاهی در رسانه‌ها داشته و نه آمارش در تلوبیون معقول است. قسمت دوم که ۱۷ فروردین پخش شد ۲۶۰ بار مشاهده شده. این آمار در خرداد به ۷۲۰ بازدید می‌رسد اما در ۱۶ شهریور بار دیگر افت می‌کند و تعداد مشاهده آن ۷۰ بازدید است.
