آنالیز| برنامه مناسبتی ماه در میزند
روزنامه هفت صبح| شبکه دو از هفته پیش برنامهای جدید به مناسبت ماه محرم روانه آنتن کرده است. این برنامه «ماه در میزند» نام دارد که به کارگردانی مریم نوابی نژاد ساخته شده. بر اساس خبرها قرار است این برنامه در ۶۰ قسمت پخش شود.
منظر اول| محتوا : «ماه در میزند» روایت طیفهای مختلف مردم از تجربیات عینی خودشان در زندگی است. تفاوت برنامه با نمونههای پیشین جایی رقم میخورد که بدانیم روایتها نسبتی با محرم و عاشورا دارند. مریم نوابی نژاد که سرآمد برنامهسازان با موضوع مردم عادی و قصه زندگی آنهاست،اینبار سراغ مدلی تازه رفته.
او سوژههایی را رصد کرده که با مسئله محرم و عاشورا گره خورده. البته روایتها مستقیم نیستند و برخی از آنها،ذیل مفاهیم عاشورایی مثل وفاداری یا گذشت قرار میگیرند. تفاوت دیگر در تعدد قصههاست. یعنی برخلاف «ماه عسل» که غالبا راوی یک نفر بود،در «ماه در میزند» با روایتهای متعدد مواجه هستیم. وانگهی،هرکس ماجرا را از زاویه دید خود تعریف میکند و آرام آرام پازل داستان تکمیل میشود. این برنامه برای کسانی که علاقهمند به سرگذشت دیگران هستند، واجد جذابیت است.
منظر دوم| ساختار: مریم نوابینژاد برای انعکاس قصهها، سراغ یک استودیوی بلک باکس رفته. مهمانها روی یک صندلی سفید رنگ مینشینند اما بقیه اجزای صحنه سیاه هستند. پیش از شروع روایتهای مهمانها، مسعود فروتن یک قصه میخواند که ارتباطی تماتیک با موضوع اصلی دارد. در پایان هم مخاطب،شنونده بخشی دیگر از قصه فروتن است.
از نظر بصری «ماه در میزند» فضایی آرام دارد و عناصری که بیننده را دچار تنش کند حذف شده. فضاسازی و دکور برنامه جدید نیست اما با هویت و کلیت برنامه همخوانی دارد. همانطور که اشاره شد چند راوی یک موضوع واحد را روایت میکنند که همین تمهید، باعث بالا رفتن ریتم میشود. حذف مجری در «ماه در میزند» تمهید دیگری است که نوابی نژاد بهکار بسته و این بار برخلاف برنامههای قبلیاش مثل«ماه عسل»، «هزارداستان» و « محاکات» خبری از پرسش و پاسخ نیست.