آرسن یا آرزو مسئله این است/شکم گردی هفت صبح
درباره دوتا از معروفترین و نوستالژیکترین ساندویچیهای تهران
خشایار پروانه| بناست از این به بعد هر هفته دو رستوران یا فستفود، ساندویچی یا شیرینی فروشی، اغذیهفروشی یا غذاکده را در این صفحه مقایسه کرده و به شما معرفی کنیم. باتوجه که در این چند سال اخیر نوستالژیبازی بسیار مد شده و در هر محفل و گعدهای که حضور پیدا میکنیم یک بخش از معاشرتمان صحبت از گذشته است. ما هم تصمیم گرفتیم این هفته سراغ دو باب ساندویچی نوستالژیک برویم که چندین نسل از مردم پایتخت با آنها خاطرهبازی کردهاند و از تاسیس آنها بیش چهار دهه گذشته است.
ساندویچی آرسن
ده قدم پایینتر از تقاطع خیابان جمهوری و دوازده فروردین یک مغازه خیلی قدیمی موجود است که هنوز به درش نرسیدهاید گیج بوی کالباس میشوید(البته اگر تخمهفروشی چسبیده به آن تخمه بو ندهد). حوالی نیمقرن است که ساندویچفروشی آرسن تاسیس شده و اهالی محل به آن وارتان میگوییند که نام صاحب مغازه است. این هموطن عزیز ارمنی هر روز انواع مختلف ساندویچ کالباس را برای مشتریانش تدارک میبیند. از لیونر و مارتادلا گرفته تا وینر و سالامی و صدالبته انواع ژامبون. داخلش بسیار ساده است و معمولی گاهی به کثیفی هم میزند. منوی پروپیمانی ندارد فقط ساندویچ سرد. سه نفر از بام تا شام در حال پیچیدن ساندویچ هستند و آن را مستقیم روی یخچال قدیمی اصلی میگذارند. جای نشستن درستوحسابی ندارد و بیشتر مشتریان سرپا غذای خوشمزه را نوش جان میکنند. برای پذیرایی از مشتریان که غذا در مغازه میل میکنند دو ظرف بزرگ و پر از فلفل ترشی وجود دارد که کیف ساندویچ شما را کوکتر میکند. درون یخچالی خاصی ندارد. ساندویچها را با گوجه و خیارشور و سس مایونز پر میکند. اما از کیفیت کالباس و ژامبون هرچه بگوییم کم است. نوشابه و ماءالشعیرش همچنان شیشهایست.
ساندویچ آقا وارتان باب میل دهه چهل و پنجاهیهای عزیز است، همان طعم سابق و قدیمی. ظهرها شلوغ است و کسبه دست از سرش برنمیدارند. هر وقت دلتان حال و هوای طعم یک ساندویچ کالباس قدیمی واقعی کرد به آرسن سر بزنید.
ساندویچ آرزو
بالای هفت تیر تقاطع مشاهیر و غفاری یک ساندویچی نوستالژیک دیگر که توسط هموطنان ارمنی اداره میشود موجود است که از سن آن حوالی ۴۵ سال میگذرد. ساندویچی آرزو یکی از ساندویچیهای قدیمی و البته معروف تهران است. مشتریان زیادی از سرتا سر شهر دارد. آرزو منوی پری دارد و انواع ساندویچ گرم و سرد برای مشتریانش سرو میکند.کباب چوبی ساندویچ محبوبی است، ژامبونهای خاصاش پر طرفدار است و سوسیس مراکشی نیز هواخواه کم ندارد. جای نشستن دارد در حد محدود. اگر به وقت بروید جای پارکش خوب است. درون یخچالیهای ویرانکننده دارد(پنیر رشته دودی ساخت ارمنستان را اول دفعه آنجا یافتم) ساندویچ را با انواع مخلفات و سسها میپیچد. پیاز و جعفری هم موجود است آنجا. خردل روسی هم هست. استفاده کنید قطره چکانی. کیفیت سوسیس و کالباس و هر محصولی که در آرزو استفاده میشود، بینالمللی است. طعم واقعی ساندویچ قدیمی تهران را میدهد. اگر دو نفره رفتید یک کباب چوبی و یک بیکن بوقلمون و یک پاکت چیپس سفارش دهید و بگویید سس مالش کنید و البته بگویید ساندویچها را نصف کند با ماءالشعیر همراه کنید و به دهه پنجاه سفر کنید.