آخرین دیکتاتور اروپا باز هم رای آورد
روزنامه هفت صبح، مهسا مژدهی | یک: آخرین دیکتاتور در اروپا باز هم بر سر کار خود ماندنی شد. لوکاشنکو، رئیس‌جمهور بلاروس که از سال ۱۹۹۴ در راس قدرت است، یکبار دیگر اعلام کرد با بیش از هشتاد درصد آرا به ریاست جمهوری انتخاب شده.
تلویزیون بلاروس در حالی پیروزی لوکاشنکو را اعلام کرد که رای‌ها هنوز به طور کامل شمرده نشده‌اند. همین موضوع باعث شد تا روز یکشنبه مردم به خیابان‌ها بیایند تا به انتخاب مجدد این مرد شصت و شش ساله بدقلق اعتراض کنند. در این اعتراضات یک نفر از تظاهرات‌کنندگان زیر گرفته شد و تعداد دیگری بر اثر خشونت پلیس زخمی شدند.
* دو: لوکاشنکو ۲۶ سال است که از کاخ ریاست‌جمهوری خارج نمی‌شود و قدرت را به هیچ کس دیگری نمی‌سپارد. رقیب او در انتخابات اخیر زنی ۳۷ ساله و یک معلم بود که همسرش به دلیل مخالفت با رئیس‌جمهور، در زندان است. لوکاشنکو او را«دختر کوچولوی بیچاره» صدا می‌زند. در حال حاضر سه زنی که در انتخابات مخالف با رئیس‌جمهور عمل می‌کردند، یکی از بلاروس فرار کرده و دیگری در بازداشت به سر می‌برد و کاندیدای اصلی انتخابات مخفی شده است.
* سه: لوکاشنکو پیش از سقوط شوروی یک کمونیست دو آتشه بود. او علایقش را تا سال ۱۹۹۲ هم حفظ کرد اما بعد از آن تغییر رویه داد. نزدیکی او به روسیه هر چند اخیرا کم رنگ شده، اما همچنین ضامن بقایش به شمار می‌آید. چین و روسیه دو کشوری بودند که بلافاصله بعد از اعلام نتایج انتخابات به لوکاشنکو تبریک گفتند. لوکاشنکو که به اظهارنظرهای عجیبش معروف است اخیرا وقتی با اتحاد سه زن علیه دولتش مواجه شده بود گفت:«سیاست باید تحت سلطه مردان باقی بماند. قانون اساسی ما طوری است که برای مردان نوشته شده و نه زنان.»
* چهار: یکی از دلایلی که فشارها بر روی لوکاشنکو زیاد شده، موضوع کروناست. این کشور هم مانند دیگر مناطق جهان با این همه‌گیری درگیر است. اما لوکاشنکو به جای اینکه به دنبال تمهیداتی برای کنترل بیماری باشد، در مصاحبه با نشریه تایمز گفت که مردم بلاروس الکل بنوشند، در مزارع کار کنند و به سونا بروند تا کرونا نگیرند. این در حالیست که او برخلاف همه جهان، حتی مسابقات فوتبال را در اوج کرونا متوقف نکرد و فوتبالیست‌های بلاروسی مسابقات بین خودشان را کماکان برگزار می‌کردند.
* پنج: لوکاشنکو از خانواده‌ای با مشکلات اقتصادی فراوان در دوران کمونیستی به موقعیت فعلی رسید. مادر او یک شیرفروش محلی بود. اولا شغل او بازرس بخش سیاسی در یک پاسگاه مرزی به حساب می‌آید اما حزب کمونیست، در زمانی که بلاروس بخشی از شوروی بود، او را به هرآنچه نیاز داشت رساند.
رئیس‌جمهور فعلی بلاروس با پوتین، چاوز و مادورو روابط نزدیکی دارد. اما در یک سال اخیر بعد از آنکه حاضر نشد پول خرید گاز را به روس‌ها پرداخت کند، علیه پوتین مصاحبه کرد و اوضاع بین دو کشور به هم ریخت. اما او در سال‌های اولیه خود تلاش می‌کرد تا روسیه و بلاروس بار دیگر با هم متحد شوند.
* شش: بسیاری می‌گویند لوکاشنکو طرح زندگی سیاسی‌اش را سال‌هاست ریخته و قصد ندارد که ریاست جمهوری را به هیچ وجه رها کند. او در سال ۲۰۱۲ وقتی به ونزوئلا سفر کرده بود، گفت که پسر کوچکش نیکولای را برای این تربیت می‌کند که بیست سال دیگر جایش را در کاخ ریاست جمهوری بگیرد. نیکولای، فرزند نامشروع لوکاشنکو است.
موضوع دیگر فساد اقتصادی است. او رتبه اول را در داشتن اقامتگاه‌های با شکوه در سراسر بلاروس از آن خود کرده. حساب‌های بانکی پسرش در سوئیس مدتی است لو رفته و چهره‌اش را در غرب بیش از پیش مخدوش کرده. پارلمان در بلاروس در تصرف طرفداران اوست. وقتی در سال ۱۹۹۶ مجلس تلاش کرد تا لوکاشنکو را استیضاح کند، او مجلس را تعطیل و از آن پس بلاروس دیگر رنگ یک پارلمان مستقل را به خود ندید.
* هفت: غربی‌ها مدت‌ها لوکاشنکو را در فهرست تحریم‌های خود داشتند. آنها در سال ۲۰۱۶ تحریم‌ها را موقتا قطع کردند اما کماکان بلاروس در فهرست تحریمی‌ها قرار دارد. رفیق بازی هاکی پوتین، مانند خود او در غرب در تنگنا قرار دارد. این دو کشور هرچند در اروپا هستند اما نظم و رفتارشان از سوی دیگر کشورها به ویژه در اتحادیه اروپا مورد قبول نیست.
