ایران- عراق؛ خاطره‌بازی در ۱۶شهریور ۱۳۸۰
تیم ملی ایران بعداز شکست سوریه بار سفر بست و به دوحه رفت تا روز سه‌شنبه ۱۶ شهریور در دیداری که عراق میزبان آن خواهد بود به مصاف این کشور همسایه و رقیب برود. ورزش سه به‌همین مناسبت به مرور خاطرات بازی دو تیم در تاریخ ۱۶شهریور ۱۳۸۰ پرداخته است. این بازی در چارچوب رقابت های مقدماتی جام جهانی ۲۰۰۲کره و ژاپن برگزار شد.
تیم ملی ایران باید در خاک عراق و بغداد به مصاف عراق می رفت . جنگ تحمیلی به پایان رسیده بود و این بازی برای مردم ایران خیلی مهم بود. ورزشگاه الشعب بغداد میزبان دو تیم بود و کیپ تا کیپ ورزشگاه مملو از هواداران عراقی بود. هوادارانی که از ساعتها قبل ورزشگاه را به تسخیر خود در آورده بودند و سرود پیروزی را قبل از سوت آغاز بازی می خواندند.
بازی با گل زود هنگام عراقی ها و روی شروع مجدد بد ابراهیم میرزاپور و گل عماد محمدرضا عراقی در دقیقه ۲۰به نفع عراق شد. نفس ها در سینه حبس شده بود. شاید اغراق نباشد بگوییم، هیچ صدایی از هیچ خانه ای در نمی آمد. مردم ایران دوست نداشتند این بازی را در عراق ببازند. بعد از جنگ فوتبالیست ها به نمایندگی ایران به عراق رفته بودند و کسی دوست نداشت آنها شکست خورده به تهران برگردند. بازی به دقیقه ۳۰رسیده بود و سمت چپ زمین عراق علی رضا نیکبخت واحدی صاحب توپ شد ، نیکبخت تا درون هجده قدم پا به توپ حرکت کرد و توپ را روی خط شش قدم به ستاره آن سالهای فوتبال ایران علی کریمی سپرد. از زمان صاحب توپ شدن کریمی تا گل مساوی ایران یکی از ماندگارترین لحظات تاریخ فوتبال ایران رقم خورد.
برگردیم به کوچه پس کوچه های ایران و بازی های گل کوچک، در آن زمان و در بازی های گل کوچک برای اینکه برتری خود را به حریف اثبات کنی و خودت را بزرگتر از آنها نشان بدهی، فوتبالیست ها بعضا با توپ وارد دروازه حریف می شدند و بااین حرکت قدرت و توان بالای خود را به رخ بچه محل ها و رقبا می کشیدند.
علی کریمی در محوطه شش قدم و در حالی که مدافعان عراق او را در محاصره داشتند صاحب توپ شد. او برای دل مردم ایران و خودش و شاید رویایی که در زمان جنگ تحمیلی داشت، مثل بازی های گل کوچک تا خط دروازه عراق پا به توپ حرکت کرد و گل تساوی ایران را به ثمر رساند. این گل و نحوه به ثمر رساندنش در آن لحظات شیرینی و حلاوت خاصی برای تمام مردم ایران داشت. حالا بازی دو تیم مساوی شده بود و جادوگر آسیا، جادوی خود را در بغداد انجام داده بود.
بازی در نیمه دوم و در دقیقه ۸۴ با گل علی دایی با نتیجه دو بر یک به نفع ایران شد. استپ و دریبل مدافع حریف به همراه ضربه کات دار و بدون نقص علی دایی گل پیروزی ایران را به همراه داشت تا ایران در بغداد و در زمان حکومت حزب بعث عراق و صدام حسین، عراق را از پای در آورد. نتیجه ای که در دیدار برگشت و در ورزشگاه آزادی هم با گل‌های مهدوی کیا و علی کریمی در تهران تکرار شد.
حالا ۲۰سال از آن روز گذشته است و دوباره ایران و عراق باید به مصاف هم بروند. نبردی که همواره در طول تاریخ برای ایران و مردم آن حیاتی بوده است و بازیکنان باید با تمام وجود در آن بازی کنند.
نبرد تیم های ایران و عراق در طول تاریخ از حساسیت بالایی برخوردار بوده است و هر دو تیم در برابر هم با تمام توان صف آرایی می کنند. دو تیم ایران و عراق در دیدارهای رسمی و دوستانه تا کنون ۲۹ بار به مصاف هم رفته اند که در این دیدارها ایران با ۱۶ برد برتری خود را برابر شش برد عراقی ها به حریف تحمیل کرده است و هفت دیدار دو تیم هم به تساوی رسیده است.این آمار در دیدارهای رسمی با ۱۳برد ایران و سه برد عراق و ۵تساوی باز هم از برتری ایران حکایت می کند، برتری که در طول تاریخ به همراه ایران بوده است.
